Ktoś kiedyś powiedział, że „największe jest w ludziach to, co się realizuje w zdarzeniach”. Przyglądam się aktualnym wydarzeniom, z którymi w różny sposób miałam i mam szansę się stykać...
Po pierwsze, na gorąco o powstającej Fundacji im. Anny Pasek. Fundatorami są jej rodzice - p. Grażyna i Marek Pasek. Celami Fundacji są: promocja systemów informacji geograficznej i teledetekcji środowiska poprzez wspieranie naukowo uzdolnionej młodzieży; działalność profilaktyczna, informacyjna i promocyjna w zakresie bezpiecznej eksploracji górskiej ze szczególnym naciskiem na eksplorację wysokogórską i polarną; działalność w zakresie promocji, publikacji i ekspozycji tworów artystycznych autorstwa Patronki Fundacji oraz wspieranie młodzieży zajmującej się podobną działalnością artystyczną.
Wielka, paląca potrzeba serc. I nic tu już dodać. Obecnie wernisaż prac Ani pt. „Anna Pasek. Wspomnienie” można obejrzeć w siedzibie Tatrzańskiego Parku Narodowego w Zakopanem. W Będzinie na „Nadprzemszańskich klepiskach artystycznych” w dniu 10 maja w ramach imprezy „Łagiskie impresje majowe” związanej z 650-leciem miasta.
A w każdej chwili w internecie
Trwa Noworoczny Turniej Piłki Siatkowej o Puchar Prezydenta Miasta Będzina. Jeszcze dziś -zapraszam do hali sportowej przy mojej szkole w Łagiszy. Więcej info Wikipedia
Za kilka dni wnuczka Stanisława Wyspiańskiego – Dorota Wyspiańska - Zapędowska z synem odwiedzi Zagłębie. Gospodarzem wizyty jest profesor Włodzimierz Wójcik. W piątek 12 stycznia o godz. 12:00 gościmy ich w MZS 4. Więcej Pokłosie Roku Wyspiańskiego
Stowarzyszenie Dzieciom Będzina i Miejski Zespół Szkół nr 4 w Będzinie szykuje się do IV Wielkiego Balu, tym razem o nazwie „Wielki Bal w Królewskim Mieście” wpisanym do imprez na 650-lecie. Aż 300 najmłodszych uczniów z Będzina i okolic przeżyje najprawdziwszy bal z super atrakcjami.
Co jeszcze? Klasyfikacje, wywiadówki, studniówki…no i tuż, tuż ferie. Oczywiście sympatyczne, miłe chwile na necie www.nasza-klasa.pl
No to...całkiem gorące, choć styczniowe, pozdrowionka:)
Komentarze:
A co do tych gorących pozdrowionek to nie ważne czy w styczniu, czy w lipcu...
Ważne, że od Pani! Nawet gdyby był najzimniejszy i najmroźniejszy dzień, Pani ogrzeje każde, nawet zlodowaciałe serce... :)
Pozdrawiamy baarrdzo gorąco i odliczamy minuty do dnia, kiedy zobaczymy znowu Pani uśmiech :)
Jest Pani Lekarstwem na zło, na prozę życia,
Które jest bez blasku i kolorów,
Podnosi Pani na duchu, gdy jesteśmy w potrzebie,
Nie musimy prosić o pomoc,
Bo i tak Pani jest i będzie...
I nawet Pani o tym nie wie,
Jak ważna jest Pani w naszym życiu.
Kiedy życie tak pędzi,
A my się w nim gubimy...
Pośród ludzkiej obojętności,
Kiedy ludzie cierpią w samotności,
My nie musimy, bo mamy Panią...
Dziękujemy, że Pani Jest!
Nigdy jak skała
/Piosenka jakby od Ani.../
My zbieracze skał, kamyków
I kamiennych spojrzeń nieba…
Wypełniamy każdy plecak,
Skał zjawiskiem, zamiast chleba
- złota żyłka, ślad błękitu
I brąz oczu...
Z kamykami nasze jutro
Będzie się w horyzont toczyć
Ref.
I tylko Ty nigdy jak głaz,
Nigdy jak skała
Puchowy koc i miękki dzień
Tobą nazwałam
I tylko Ty nigdy jak skała,
Nigdy jak głaz,
puchowy koc
nazwałam Tobą niejeden raz
My na drogach, na bezdrożach
Jakże często pochyleni
Żadnej skały przecudownej
obojętnie nie miniemy
Choć czasami nas uwiera,
gniecie w plecy twardy plon
To dźwigamy nasze skarby
- tam gdzie większy skarb
nasz dom
Ref.
I tylko Ty nigdy jak głaz,
Nigdy jak skała
Puchowy koc i miękki dzień
Tobą nazwałam
I tylko Ty nigdy jak skała,
Nigdy jak głaz,
puchowy koc
nazwałam Tobą niejeden raz
Po stuleciach każdy żywot,
jego odcisk będzie skałą
Kolor oczu dla historii
to jakby trochę zbyt mało
Lecz kamienie wypatrzone
wciąż dla słońca pozostaną
Przytul przed wieczorem „skałę’
A jej czułość
znajdziesz rano
Ref.
I tylko Ty nigdy jak głaz,
Nigdy jak skała
Puchowy koc i miękki dzień
Tobą nazwałam
I tylko Ty nigdy jak skała,
Nigdy jak głaz,
puchowy koc
nazwałam Tobą niejeden raz
GNA...
Wszystkim Górzystym – dedykuję
Góry w paznokciu, góry w kacu
- po co te góry mnie spiętrzyły?
Chciałem nizinny być jak taca
nagle…dwa szczyty zobaczyłem
Z jednej materii nasycony
przyjąłem kształtów górskie biodro
Na pięcie słodko pomylone,
gdy już przekleństwo bliższe modłom
Po uporczywość, po żer kłosów
nawet po licho, ale w górę
Musnęły mnie nizinne włosy,
którejś z jeziornych, jasnych córek...
Dziś nagie skały odsłonięte
i niby nic – jednak na skale
Siedzisz tak górsko uśmiechnięta,
Że Bóg jest bliżej, szatan dalej...