To, co przychodzi z zewnątrz, może mieć wpływ na nas tylko wtedy, gdy sobie na to pozwolimy! Dzieła są wytworem mistrzów, a potrafi je zniszczyć całkiem przeciętna bezmyślność czy złość. Aby krytykować i burzyć nie trzeba mieć ani specjalnego talentu, inteligencji ani siły charakteru.

Nasz czas, czas jaki został nam darowany tu i teraz, ma zbyt wielką wartość, by go marnować na przystawanie nad pustką i nic nieznaczącym, destrukcyjnym działałaniem.

Dni wypełnione po brzegi. Praca, praca. Jakimś smutkiem powiewa? No to trzeba się porozglądać. Może tuż obok radość stoi? Puk, puk. I jakaś dobra, komentująca duszyczka?:)

Smakowita każda chwila wytchnienia. I czas na poezję, literaturę piękną. Trafiłam na fragmenty oczekiwanych „Pamiętników” Jarosława Iwaszkiewicza. Zaskakujące wyznanie:, „Dlaczego nigdy w życiu nie kochałem szczęśliwie? Cóż za potworne okrucieństwo losu”.
Jest, jest, o czym pomyśleć...

Czyli co? Idziemy dalej. Let's Go! Trochę popisać. Słodko-gorzkie bywa to pisanie. Biel i modna w tym sezonie szarość w przyzwoitych proporcjach. Koktajl myśli nieuczesanych. Momentami rzecz jest nawet przyjemna, takie szczere i lekkie mówienie o tym, jak to się na świat patrzy. Cały czas mając nadzieję i jeszcze ”smakować każdy krok swój po białej twardej drodze, jak kryształ szklanej kuli czuć dnie we wnętrzu dłoni".

Miłość czy marzenia? Marzenia czy miłość? To one są motorem napędzającym świat. Wielkie są dzieła będące odbiciem miłości albo odbiciem marzeń twórcy, odważnego spojrzenia w głąb siebie, na świat i na drugiego człowieka. Można zaryzykować stwierdzenie, że marzenia są motorem napędowym ludzkiego losu. To one kierują ku przyszłości.
I wiodą! Poprzez ekscytujące drogi realizacji...

Czy racjonalizm wyklucza marzenia? Co bywało w historii motorem odkryć. Określenie "możliwe" "niemożliwe" zmieniało się tylko w czasie. Można powtarzać za Seneką, że: ” Mądry człowiek jest zadowolony z tej części, która mu przypadła w udziale, niezależnie od tego, jak jest duża i nie pragnie tego, czego nie posiada.” Można też chcieć szybować z orłami...

Chyba jednak nie chce mi się już dzisiaj wymądrzać:) Pamiętam! Pamiętam o tym, aby nie traktować siebie zbyt poważnie. I doskonale pamiętam, że: „niech raczej mówią za ciebie twoje czyny...”