Czasami, gdy tak siadam wieczorem przy klawiaturze, po dniu długim, nabrzmiałym serią spraw różnych, czuję już tylko pustkę. Wypompowana, odciśnięta jak cytryna. Ale z darowizną doświadczeń. Skrzętnie upakowane całe bogactwo dnia. Zrobione wszystko, co można było zrobić. Z mojej strony wszystko:)

Teraz wieczorne myśli. Już tylko szeptem pisane. Trochę nieposkładane. Promyczków uczepione. A oczy? Przyjazne i ciepłe? Zwyczajnie tęskne? Mogłyby rzec więcej, niż niejedne słowa? „Zamykam oczy, aby lepiej widzieć”...

Hej, uszy do góry. Dobry jest wieczór. I dzień nie był ciemny i ponury. Deszcz nie padał. A nawet zazieleniły się kępki trawy. I zakwitają stokrotki!!! Dzisiaj zrobione zdjęcie. 14 grudnia 2006 roku!? I w szkole było tyle radości. Dzieciaki świetnie zagrały dziś w Pani Twardowskiej. Potem przyszedł transport z 60 koszami. Pachną jeszcze podlubelską wikliną:)

No to wieczorny przegląd korespondencji, blogów moich ulubieńców. I ot, co znajduję. Grzesiu w swoim świecie opowieści różnych. Piotr nadal zwiedza świat: "Australia>Tasmania>Hobart >dziably tasmanskie i pingwiny ... jeeee."

A mój drugi bratanek Mariusz pisze : „Szkoła uczy nas i robi z nas świetnych pracowników, natomiast nie dba o produkcję świetnych pracodawców. Rodzice nieświadomie wpędzają nas w wyścig szczurów... Jak się przed tym obronić? Proponuję zrobić sobie własny bilans osobisty, który pozwoli nam odpowiedzieć na kilka ważnych pytań:, co posiadamy? (aktywa), co jesteśmy dłużni (zobowiązania), co mamy jeśli spłacimy swoje długi (kapitał własny), które aktywa tworzą dochód, a które go zabierają?”. Hmmm. Co by tu powiedzieć? Chyba prostsze dla mnie są inne tematy...

A w perspektywie święta. Ludzie wpadli w szał zakupów. Pomysły na prezenty? Jedynie na prowiant do świątecznych koszy! Wykonanie 1/3. Jutro „walne”. Jutro będzie lepiej. To do jutra:)