Dzisiejszy cytat towarzyszył mi przez wiele lat w pracy zawodowej. Był nieodłączną dekoracją moich pracowni matematycznych. Na czołowym miejscu. W polu widzenia. Wymienione przez Pitagorasa trzy harmonie, odnoszą się do uniwersalnych wartości.

Kiedy byłam uczennicą I LO im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu, codziennie przekraczając mury tej szkoły, widziałam wyryte na fasadzie złotą trzcionką słowa wieszcza: „Prawda. Dobro. Piękno”. Mijały lata a te trzy słowa trwały we mnie niezmiennie. Po drodze słyszałam:"Wpatruj się w serce róży". Dzisiaj myślę, że to pomagało, aby nie pogrążać się w etycznym chaosie tego świata.

„Jesteśmy razem”. Spełnia się moje marzenie o ośrodku skupiającym dzieci, które chcą i potrzebują kontaktu z życzliwymi ludźmi.
Z pedagogami, artystami, ludźmi gotowymi darować innym trochę swego czasu. I serca. Wielkie dzięki dla władz miasta za lokal na ośrodek. Metraż lokalu i jego usytuowanie są niezwykle satysfakcjonujące. Czuję się bardzo szczęśliwa. Już zakasujemy rękawy. Już działamy na pełnych obrotach. Monika, Ula, Marcin, Emilka, Mariusz, Jacek, Asia, Sławek itd.itd – dzięki za zapał, pasję i „gorączkę” tworzenia. Po prostu „jesteśmy razem". Pełna mobilizacja wszystkich członków stowarzyszenia. Budujemy. Wznosimy. Tworzymy. Jest pięknie...

W języku pedagogów używa się terminów: reedukacja, resocjalizacja, psychoterapia. Zachowamy je dla wyspecjalizowanych instytucji. Skupimy się na podstawowych, uniwersalnych wartościach. Preferując twórczy charakter pracy wychowawczej, intensywniej wspomożemy proces samorealizacji naszych „dzieciaków”. Pobudzimy ich potencjalne możliwości. A kreacyjny wpływ na młodego człowieka jest zawsze ściśle sprzężony z wychowaniem naprawczym, terapeutycznym.
Jednak przede wszystkim „będziemy razem”!

„Wiara, nadzieja, miłość. A największa z nich...”.

Mocno ściskam Was dzisiaj wszystkich. Pa, pa..